19:00 uur. Twaalf uur in de benen en nauwelijks gezeten. Van de dierenarts nog niks gehoord. Als je je mobiel een keer nodig hebt, ontbreekt het signaal. Wasmachine laten lopen, Mariana sturend achter de vodden aan gezeten. Afwas geklaard en het heeeeeeeeele aanrecht schoongemaakt. Heerlijk zo'n ruime aanrechtvoorziening. Je zou er alleen niks op moet neerzetten. Er zijn weinig dingen waar ik een grotere hekel aan heb dan oppakken, verzetten en weer terugzetten. Maar ja, het is de enige manier om het stof te lijf te gaan. En stof is er nog steeds in overvloed.
Met wat er toch weer defnitief geruimd kon worden, is de definitieve keukenindeling een volgende stap dichterbij gekomen. Langzaam aan is de discipline om alles op z'n plek te houden belangrijker dan de noodzaak om dingen een plek te geven. Het mechanisme van een dichtslibbende keuken zal niet geheel voorkomen kunnen worden, maar het hoeft ook geen week of meer vrijspel te krijgen. En in je eentje stapelt het een stuk efficiënter, moet ik zeggen.
Een ander inzicht is de bevestiging van het feit, dat een afwasmachine weinig toevoegt aan de keukenroutine. Zo'n beetje als een magnetron. Heel af en toe is het ding handig (Popcorn!) maar echt gebruik maak ik er niet van. Een afwasser werkt volgens mij alleen als je standaard (voor 2 personen) werkt met 2 koppen, vier borden, wat bestek en af en toe een schaal, nooit iets anders gebruikt en op het eind van de dag de gevulde machine start om 'm de volgende dag per maaltijd weer te legen resp. vullen. Dat werkt bij mij anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten