Met een schoon lijf in een schoon bed. Had een paar weken eerder gemogen. Ik voel me me hier af en toe een manager. Als ik niet delegeer blijft alles netjes op mijn bordje liggen. Bijna alles muv ramen lappen en vloer aanvegen dwz stof herverdelen ipv stof opzuigen. Zo druk als Mariana met beide laatst genoemde activiteiten kan zijn, zo makkelijk vergeet ze, dat er meer te doen is in een huishouden en vooral regelmatiger. Wat is dat? Is dat omdat anderen dat niet (kunnen) zien?
Niet eenmaal per jaar het huis op z'n kop zetten. Die tijd is toch echt voorbij. Wanneer heb ik dat mijn moeder voor het laatst zien doen? Ik zou het niet weten. Ergens in mijn lagere school tijd? Ook niet waarom ze er mee gestopt is. Was het, omdat op een gegeven moment niks meer de mottenballen inging en dus niet meer hoefde te luchten voor je het kon gebruiken?
Het gebrek aan routines stoort niet bij alles. Bij de keuken is het zelfs een waar genot. Behalve dat koken haar voorkeur niet geniet, heeft ze een pesthekel aan afwassen. Ik heb vrouwen gekend, waar die combi krommer in elkaar stak. Liever niet koken, maar wel kunnen bepalen hoe opgeruimd of schoon de keuken moet zijn. Dat werkt niet.
Maar er zijn minder duidelijke huishoudtaakjes. Zoiets als de gemeenschappelijke cq publieke delen opgeruimd houden of bijtijds handdoeken verwisselen en het al genoemde verschonen van het bed. Ik kan dat wel allemaal zelf doen, heb dat tenslotte lang genoeg alleen gedaan, maar fulltime huisvrouw is niet mijn oudedags ideaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten