Koffie, koken, klussen. We hebben het allemaal gehad vandaag. Net de zooi opgeruimd. Niet de meest vanzelfsprekende afsluiting van een werkzaam moment. Nu zou ik me bijeen moeten rapen en een stuk gaan lopen. Donker. Niet de belangrijkste reden om het niet te doen, maar zeker ook geen stimulans. Denk dat ik gewoon tevreden ben met de dag tot op heden en het daarbij ga laten. Tijd voor de avond. Vrije tijd. Afwezigheid van verplichtingen. Geen 'moeten' meer. Hoewel ... toch maar die bak warm water met een smaakje.
Beweging, voeding. Wat is het volgende? Stukje bij beetje kruipen de ouderdomsverplichtingen je leven binnen en leggen beslag op de tijd, die je nu zogenaamd aan jezelf hebt, maar niet heus. Om half drie pas aan de lunch maakt, dat de middag in de startblokken verschijnt, als de klok richting vieren gaat. Weet niet. Is niet mijn idee. Hangt helaas van werktijden af. Je begint dan met de middagbesteding op een moment, dat ik voor mijn gevoel met het afsluiten van die middag aan de gang zou moeten zijn. Daar fietsen dan al snel de honden tussen door en is het in feite avond, als je nog het grootste deel van de voor de middag geplande uren hebt te gaan.
Geen vanzelfsprekendheid om dan fluitend de combinatietang op te pakken en verder te gaan met de elektra, waar je een uur geleden net een uurtje mee bezig bent geweest. Lukt ook niet altijd. Vandaag gelukkig wel. Morgen verder met de buitenmuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten