Ter afsluiting van de dag een goede daad verricht. Hoe mensen met z'n tweeën een eigendom willen delen is mij sowieso een raadsel, maar als de mannelijk helft daarvan niet in staat is tot het verrichten van kleine klusjes qua stopcontact vervangen en lekkende leidingen repareren, dan ga ik mijn hart niet eens vasthouden met het oog op het verdere verloop, dan lever ik dat hart gelijk in op de eerste hulp.
Man, man, man. Zelfs met twee linkse handen moet je je schamen als je een verbinding niet wat strakker weet aan te draaien of een zo goed als doorgebrande stekkerdoos niet kunt vervangen door een nieuwe versie. Het hamert wel als een gek op de tractor rond, wat bijna zo pijn doet alsof het een hond betreft. Niet dat het veel oplost. Het geeft blijkbaar wel een oplossend gevoel.
Mij ontgaan de drijfveren, zowel bij Mariana als haar broer. Ze zullen er vast zijn. Mn bij de broer dan, want als die niet wil kan Mariana blijkbaar weinig. Het dorp stikt van dit soort verwikkelingen. Ieder leegstaand huis, en dat zijn er de nodige, heeft een soortgelijk verhaal. Dan doe je als overheid toch iets niet goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten