Zin om de hele dag te schrijven. Al eens gehad? Vrees dat het meer staat voor geen zin om te doen wat gedaan moet worden. Het gemak, waarmee ik gisteren van vrijblijvend naar 'het moet eens een keer gebeuren' wist te switchen, hangt vandaag niet in de lucht. Misschien zoek ik niet ver genoeg, maar wat heeft dat voor zin als tekenen -op jarenlange ervaring gebaseerd- geen andere conclusie toestaan dan dat het het vandaag toch echt niet gaat worden?
Zin maken dan maar? Ook daarin kan ik bogen op een zee aan ervaring èn de wetenschap, dat het lang niet altijd lukt. Vandaag zit volgens mij in de laatste categorie. Een onbestemd gevoel in mijn lijf. Goed geslapen ondanks een neiging tot hallucineren rond de klok van middernacht. Altijd ergens rondom dat beladen tijdstip. Het moment zal niet voor niks de stempel van spookuur opgeplakt hebben gekregen, al heb ik daar op deze manier nooit naar gekeken, iets over gelezen of over gehoord.
Laat en redelijk uitgerust vanochtend uit mijn bed gestapt en direct met de honden de deur uit. Onderweg pas echt wakker geworden en direct de constatering, dat de ademhaling belemmerd en ik onrustig was. Ik zit vol, overvol. Concreet dank de late maaltijd gisteravond of nep (=opgebazen) dank de Belgische biertjes? Een 1-2'tje hoofd en buik, hersenen en darmen, de verwerkingunits van resp. geest en lichaam. Zien waar dat op uitdraait. Dat het een Offday wordt, staat als een paal boven water. Laat ik zien, dat ik de schade weet te beperken. Niksdoen lijkt me dan ideaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten