Er zit weer een beetje leven in het lijf in plaats van het overschot aan lamlendigheid. Het mag nog wat meer respectievelijk minder, maar het vaatdoekniveau is overstegen. Altijd gedacht dat grieperige zaken aan de winter waren voorbehouden. Weer wijzer maar niet blijer.
Een verloren week. Zo voelt het ook zonder dat iets specials op de planning stond. Bovendien wringt het gemis van een eigen plek en routines nog net iets harder, als je de energie mist om een normaal aantal uur op je benen te staan. Een gemis, dat door de trage (ver)bouw en de uitblijvende verkoop toch al meer ruimte krijgt, dan had gehoeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten