Koek en gebak en liefst hadden ze ook drank gezien en dan de sterke versie .... Ruim voor tienen in de ochtend. Gewoontes. De tijd, dat ik vond, dat ik die moest overnemen is lang, erg, erg lang geleden. Maar soit, die taart(jes) zijn hen gegund. Zoete kauwen dat het zijn. Niet alleen in zuidelijke, maar ook in oostelijke richting neemt het suikergehalte in frisdrank en gebak duidelijk toe. Wat ik zo af en toe in een kopje koffie zie verdwijnen, plakt zelfs op afstand mijn tanden aan elkaar.
"Multi ani" en ook nog iets met gezondheid en een lang leven. Die laatste wens krijgt langzamerhand iets cynisch, als je het mij vraagt. Een "voor zolang het duurt" komt toch echt meer in de richting, als je de realiteit niet uit het oog wilt verliezen. Ga ik het nog meemaken, dat de boel hier verkocht wordt? Dat is een beetje het andere uiterste, maar is actueler dan zoiets als een verlangen om lang te leven. Een koper overstijgt al mijn beïnvloedingsvermogen, laat staan de duur van mijn levendige verwijlen.
Vanavond mijn innerlijke versie maar eens goed verwennen zonder me over te geven aan alcoholisch ondersteunde 'after-maaltijd'-gangen met chocoladetraktaties en ristretto's. Brak de ochtend beginnen is soms acceptabel, maar met een kleine 3000 km voor de boeg niet raadzaam. Ervaring leert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten