Hoeveel tijd wordt in een mensenleven gemiddeld genomen verspild aan wachten, voordat er niks meer te wachten valt? Geen concreet idee, maar veel. En als je het mij vraagt, ook gauw teveel. Veel te veel.
Zit ik weer. Maandagochtend. Optijd het nest uit. Dat is het minst van alles. Zonder koffie. Dat is al een stuk erger. En vooralsnog zonder enig verschijnen. En dat is het ergst.
Inmiddels is het uur overschreden. Tijd om de prioriteiten te herzien. Eerst maar eens werk maken van de koffie. En dan zien we weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten