Twee à drie dagen weg is tekort om tussendoor naar het toetsenbord te grijpen. In mijn eentje was het misschien nog wel gelukt, ergens op een terras of aan tafel, nu niet. Dit stukje zit dus a-chronologische en de rest is een kwestie van opvullen achteraf. Nadrukkelijk OPvullen en niet INvullen. Ik ben geen zweefteefje en wens dat ook niet te worden.
Vrijdagmiddag, 14:59 ontrolde Toulouse zich voor mijn voeten. Rit achter de rug. Dreigende noodweren over zien trekken. Auto opgeborgen. Koffer(s) in de kamer gedropt en dat gedaan waarvoor we gekomen waren: de stad in. Stadse geuren opsnuiven. Mensenmassa's aanschouwen. Overdaad aan overbodigs bewonderen. Verlekkeren. Verwennen. Genieten.
Prachtig weer, maar verkeerd warm. Een gevoel dat bij iedere in- en uitgang werd herbevestigd. Steeds weer van uit de droge koelte van de winkel of horecagelegenheid de klamme warmte van naderend onweer in. Het maakte dorstiger dan de aanwezigheid ter plekke normaal al doet.
In de avond op de bonnefooi eetgelegenheden langs gegaan opzoek naar de juiste keuken gecombineerd met een aantrekkelijke entourage. Dat iedereen massaal buiten zat, leek me enigszins misplaatst optimistisch. Jammer, dat ik de taferelen niet van afstand heb kunnen gadeslaan, toen het onweer werkelijk losbarste. Een douche was er een pisstraaltje bij wat toen naar beneden kwam. Ik genoot net van een wat vreemd, bijna fluoriserend groengekleurde komkommermousse met gamba's, een vleugje vanille en iets met brood en tomaten .... Prettig als je dan gewoon kunt zitten blijven en de wijn niet ongewild verdund raakt door hemelwater.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten