Ongein

 Na twee dagen dreigen dan eindelijk het voorspelde onweer. Zondagochtend. Slechte planning. Met een beetje draaien kun je er slechte voortekens in zien. Geen behoefte aan bevestiging van ongewenste mogelijkheden. Doe mij die andere kant maar. Kost ietsje meer moeite en fantasie, maar dan heb je net zo min niks. Precies wat het nu is, een zondagochtend van niks. En dat na de zoveelste lange en voornamelijk met slaap gevulde nacht, ondanks een begin vol verkeerde gedachten. Alles in de slaap druk dromend weggewerkt. Dit keer geen golfen met ouderwetse rijksdaalders vanuit zo'n een wc-pot met ingebouwd presentatie-niveau maar afvalverwerking, recycling. Een minder moeilijk te plaatsen onderwerp, dat recentelijk mede mijn nachten vult.Vind, dat mijn fantasie een kleurrijkere en minder banale vergelijking had mogen vinden. Maar waarom zouden dromen aan mijn wensen en verlangens tegemoet moeten komen als ook het grootste deel van de rest van mijn leven het laat afweten en zonder overleg z'n eigen gang gaat? Laat de dromen hun gang gaan en de rest wat beter luisteren en moeite doen me tegemoet te komen. Hoeveel kaarsjes, verzuchtingen, schietgebedjes, dips en maanden gaat dat nog duren? Ik was het al zat. Wat blijft daarna over? Toch maar die wanhoop doen dan?