Na verfrissend onweergeweld en een lekkere, maar naar later zou blijken, niet zo aansprekende maaltijd vanwege de missende evenwichtigheid, tegen middernacht richting bed geslenterd door de slingerende straatjes. Onderweg nog een slaapmuts gescoord. Overbodig maar aangenaam. Dat gaat toch anders naar bed, dan dat je om een uur of negen 's avonds denkt "Wat zou ik nou gaan doen?" en bij gebrek aan beter het bed als beste alternatief overblijft??
Geen gek idee om nog wat ommetjes door de naar de nacht neigende stad te maken. Zou best kunnen. Zelfs alleen. Nog niet voor alles is een vorm gevonden en ik loop op schoenen, die daar ook geschikt voor zijn. Zou nooit op het idee komen om schoenen aan te schaffen, die nauwelijks voor meer geschikt zijn, dan om mee te zitten. Maar het bestaat. Gelukkig was me dat al bekend.
Een avond als deze zou moeten uitklinken, als een nachtkaars, maar dan bewust. Ineens is er zo'n gedachtenflard met een filosofische tint. Moeilijke onderwerpen, heftige gesprekken, eindeloos gelul en dat lang geleden. Vooral lang geleden. Voor de tijd van de relativering, al kan ik me niet herinneren, dat die er ooit niet is geweest. Maar nog steeds geïnteresseerd! Mis dat vaak bij anderen. Die hebben hun kruit zeker al verschoten ...... Bedtijd .... Hup!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten