Een ochtend zonder koffie. Foutje. Kan me de laatste niet heugen. En dan (natuurlijk?) eindelijk eens een beetje op tijd je nest uit gekomen zijn. Ver voor winkelopening. Dubbele fout. Na een nacht waarin het leven niet van de positieve kant belicht werd. Bestaan driedubbele fouten?
Nu vertrok ik gisteren al niet bepaald blijmoedig bedwaarts, maar het kan ook de regen zijn geweest die me uit mijn slaap haalde of de verkeerde droom, die ik me nog net herinnerde voor de wereld over me heen in elkaar stortte. Me dat een tijdje aangezien. Toen toch maar de iPod op mijn oren gezet en me in slaap laten lullen. Tegen de ochtend weer wakker met de vraag "Leef ik of niet meer?".
De een ziet z'n ongewenste dood zo ongeveer overal en altijd en de andere ziet de dood als enige oplossing ondanks een voor buitenstaanders weinig verkeerd leven. Nee, ik ga me niet bezig houden hoe het allemaal werkt, zeker niet bij anderen. Heb genoeg met mezelf te stellen. Maar verhangen? Hij had zo een doosje beta-blockers kunnen krijgen. Drank zal ie zelf genoeg in huis hebben gehad.
Ja, ondanks alles houdt het me bezig en daar heb ik weinig trek in. Als je die grens overgaat is geen terug meer. Voor die tijd zou ik graag nog een beetje genieten van de vruchten van de verkoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten