Die zucht van een paar dagen geleden, had ik beter voor vandaag kunnen bewaren ..... Een kleine plas water in de keuken deed me verwonderd mijn wenkbrauwen in de hoogte heffen, maar liet in eerste instantie geen bellen rinkelen. D'r schoot vanalles door mijn hoofd. Naar binnen geregend? Natte voeten van René? Dweil d'r over en alweer bijna vergeten tot ik de koelkast opentrok en geen licht zag. Toen ging een lampje branden.
Kortsluiting, dus, en dat precies in het keukencircuit. Nu zou ik de Roemenen, die zo verdwaasd naar al de aparte zekeringen keken die ik wilde hebben, in praktijk kunnen laten zien, wat het nadeel is van teveel verschillende functies op één zekering. Niet alleen 'dooie' koelkasten, een stilstaande klok en een niet-werkende telefoon, maar ook een ontdooide diepvries ....
Ontdooiende, gelukkig. Of misschien ook niet. Was de boel bedorven, was het alleen maar weggooien geweest. Nu aan de neiging toegegeven om te redden wat te redden valt. Kleine diepvries, maar inmiddels staat wel voor 2 à 3 weken vlees te garen en soep te koken. Dat krijg je als de klokjes thuis niet meer tikken ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten