Gastvrijheid is een groot goed, waar de nodige vraagtekens bij te plaatsen zijn. Natuurlijk is het prettig om ergens met 'open armen' ontvangen te worden en mensen tijd voor je vrijmaken terwijl ze met anderen dingen bezig zijn of op het punt stonden te gaan doen. Nadelen kleven er echter ook aan. Zaken, die me door de jaren heen opgevallen zijn in het voormalige Joegoeslavië, Hongarije, op het platteland in Umbrië, zelfs in Duitsland en nu weer in Roemenië, betreffen het ontbreken van wederzijdse vrijwilligheid en ook een beetje het zich mooier, beter voordoen dan men is.
Kort samengevat komt het neer op overdadig tafelen (te vet, te zout, te doorgekookt) met veel teveel drank, vriendelijk aandringen tot boze blikken toe als je de zoveelste keer bijvullen van je bord afslaat, taart als je het punt van exploderen nadert en ook dat blijft niet bij één stuk. Kortom kilo's bijkomen in een paar weken tijd en 's ochtends met een kater uit een bed komen, dat je West-Europese ruggetje niet (meer) gewend is. En dan net zien dat ze zelf op 'droog brood' zitten te kauwen voor ze weer alles uit de kast beginnen te trekken voor jou.
Gelukkig zeg ik tegenwoordig gewoon "Nee", ook al wordt het me niet in dank afgenomen, zelfs als hoogst onbeleefd ervaren. Nu nog serieus genomen worden ......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten