Zoals voor vertrek al geschreven, is de betekenis van Toulouse in een paar kleine dingen te vangen. Aanwezigheid, mensen & genieten. Dat kan rondlopend en zittend, als hoofdbezigheid of bijkomstig, als passant of aan de slag. Het kan uren, dagen, weken en waarschijnlijk makkelijk langer ook. Het had deze keer gerust een dag of wat langer gekund, als de honden er niet waren geweest. Maar ...: "In die Kürze liegt die Würze." Geen moment verveling. Verlangen naar meer. Bevestiging van het gewenste. Kortom, het had nauwelijks beter gekund.
Was ik in mijn eentje geweest zou ik een winkel met kookspul hebben bezocht, een zaak of twee met muziek, de étalages van menig BD-winkel (Bandes Dessinées ... stripboeken) hebben bewonderd maar me niet laten verleiden en veel, erg veel terrassen hebben 'gekeurd'. Nu ben ik wel in de kookspullenwinkel geweest en heb wat étalages met plaatjes in het voorbijgaan bekeken maar voor de rest was het kledingwinkel in, schoenenwinkel uit, door zaken met geuren en kleurtjes en sindskort krijgt ook huishoudtextiel de nodige aandacht. Zo zie je weer dingen, die je dacht voorgoed kwijt te zijn. Laat ik de rest in het midden laten.
De derde stop was eindelijk op het Capitole. Niet van belang anders dan voor de statistieken. De rest van de avond had ik kunnen blijven zitten, in het geval ik graag nat had willen worden. Kijkstof genoeg. Alle denkbare kleuren, vormen, gemoedstoestanden, aankledingen, lokali of toeristen. Gelukkig zijn mensen (erg) rare wezens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten