Daar zitten we weer in ons piere eentje op een gigantisch groot en minstens zo prachtig domein. Heen en weer gehobbeld naar oost en terug. Weinig opgeschoten in het oosten. Nieuwe balletjes in de lucht in het westen. Terug naar "Af", met of zonder extra euro's. Op naar de volgende ronde van het spel. Altijd al een hekel gehad aan spelletjes, vooral die waarin je afhankelijk bent van anderen. Maar dat zal debet aan de combi zijn.
Vandaag mag ik schakelen. De katten kroelen, honden idem, de plek aanschouwen, werkzaamheden door mijn hoofd laten gaan, prioriteiten rangschikken, weerstanden wegwerken, werkelijkheid ontkennen, etc. Stap voor stap terug naar wat met ontkennen niet valt af te handelen. Het is als tree voor tree afdalen in een met ijskoud water gevuld zwembad. Voeten, knieën, bovenbenen, kruis, buik, borst ...... Zover is het gelukkig nog niet.
En dan ligt een kat blij te wezen omdat ze na twee weken op mijn bureau tegen mijn arm aan kan liggen. Weer. Eindelijk. Simpel. Basaal (Is dat 'Basic'?). Muizen schrokken. In de zon liggen. Een aai halen. En brokken snaaien. Ik heb het al vaker benoemd, maar ..... Waar is het mis gegaan??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten