Zo af en toe zoek ik op het internet naar soortgenoten. Blogbedrijvers à la mezelf. Vanavond dacht ik, zoek op 'persoonlijke blogs'. Dekt niet geheel de lading maar komt dichtbij de kern. Dan kom je toch weer in zo'n getut en gekwijl terecht, dat ik gillend ben weggelopen. Gelukkig valt dat op de digitale snelweg mee qua overlast. Nieteens zozeer vanwege de blogs, die over dit soort blogs gaan, want zo werkt het bij Google blijkbaar, maar de commentaren. Mijn tenen kromden spontaan, rillingen liepen langs de rug richting mijn reet en braakneigingen kon ik gelukkig optijd onderdrukken.
Misschien is het een blinde vlek aan mijn kant, maar ik hoop, dat mijn schrijfsels niet dit soort reacties weten op te wekken. Ik mag hopen, dat ik de veronderstelde afstand in het algemeen weet te behouden. Je kunt best dichtbij komen, volgens mij, zonder er zo'n tutterig theeverhaal van te maken. Maar goed, of niet goed, bedoel ik, dit was ook niet de gewenste insteek. We zoeken verder, mocht de pet er weer een keertje naar staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten