Morgen behalve de standaard routines maar weereens een begin maken met de tuin. Het zoveelste begin dit jaar. Het mag inmiddels trouwens wel oerwoud heten ipv tuin. De motivatie zal ik dan ook ergens in de uithoeken van mijn kleine teen moeten zoeken. Dat wordt weer ergens beginnen waar nog iets van overzicht is achtergebleven en dan op de olievlekwerking hopen.
Aardbeien, kolen, wortels en rode bieten zijn de laatste der Mohikanen dit seizoen, de mogelijke beginpunten voor een herovering van het verloren terrein. Voordeel is, dat ik bijna nergens meer rekening hoef te houden met verborgen gewassen, die niet gewoon rigoreus met de rest uitgetrokken moeten worden. Het is een beetje 'van dik hout zaagt men planken' geworden. Heeft ook weer wat, al had ik het liever anders gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten