Het prachtige 'samen uit, samen thuis' als ik de dames hun vrijheid heb gegeven, is er een beetje af. Alleen Rosa -door haar maag gedicteerd- volgt me netjes. De mais staat nog steeds op de velden en dat belemmert mijn zicht. Geen idee dus of ze op het weiland achter de moestuin rond blijven hangen (meest waarschijnlijke optie) of na de hondenronde besluiten weer de hort op te gaan.
Ze komen wel terug. Dat is niet het punt. Ik geloof ook niet, dat ze problemen veroorzaken. Het was gewoon een prachtig gezicht om ons rijtje van vier en met Bobby soms vijf de binnenplaats op te zien lopen. Nu is het afwachten tot ze d'r zelf genoeg van hebben en hun maag aan vulling toe is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten