De energie lijkt op de weg terug. Een prettig gevoel. De vlaggen mogen uit. Vanuit het diepe niks willen en geen puf hebben om iets te doen weer mogelijkheden zien en niet bijvoorbaat met een lege tank zitten. Het zijn wonderlijke mechanismen. Ze zouden er wat mij betreft een hoger tempo op na kunnen houden. Zo plots als er plompverloren een streep door de rekening kan worden gezet, zo zou ook het herstel van vandaag op morgen geregeld moeten zijn. Klik-klak ipv nu alweer goed drie weken gehang en gewurg.
Me ook maar niet bezig houden met wat met de dag waarschijnlijker wordt. Gewoon door. Het wordt sowieso een week met weer een stap, mag ik hopen, richting oorzaak van de gevolgen. Vandaag absoluut geen idee waar ik vrijdag of ergens volgens de week sta. Mag hopen dat niet weer een vakantie maakt, dat ik geen fatsoenlijke uitleg krijg van wat en hoe en vrgn domweg niet beantwoord worden.
Zorgen voor later. Vandaag toch maar weereens de zaag ter hand nemen. Verbod hier, verbod daar, het hout zaagt zich niet vanzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten