De stemming is nog onbestemd. Daarvoor mag ik over de energie in grote lijnen niet klagen. Het is, dat de routines verstoord zijn, anders zouden er zowaar ouderwetse hoeveelheden activiteit uit mijn handen komen. Voorlopig beperk ik me tot voor de hand liggende zaken. Behalve dat er vooruitgang is, is er ook een zekere mate van onvoorspelbaarheid. Vandaag had ik het eigenlijk wel gehad toen ik thuis kwam. Eigenlijk de eerste keer. Alsof er vanalles uit me gezogen was ipv ingedruppeld.
Het spul heeft nogal een lijst van bijwerkingen, waar ik tot op heden -zoals gewoonlijk- nauwelijks last van heb gehad. Maar dat het eens raar aanvoelt en ik me aangetrokken voel tot het bed, mag nauwelijks bevreemden. Vreemd leeg voelde het aan. Alsof mijn binnenwerk zweefde. Ook weer geen compleet vreemde gewaarwording net zoals het idee in een zwart gat te vallen op het moment, dat de slaap me bijna overmant. Moe, maar anders dan als je net 10 km hebt hardgelopen.
Na een uur of anderhalf had alles weer z'n plek gevonden en kon ik aan de slag met de huishoudelijke beslommeringen en de honden. Morgen nog zo'n middag en het is alsof er niks bijzonders aan de ahnd is geweest de afgelopen dagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten