Het meest vervelende van een haperende motor is het opstarten. 'Hoi, hij doet het weer!' direct gevolgd door de vrg hoelang. Was het leven maar zo simpel als het onderhoud van een vierwieler. Alhoewel, de Peugeot is op een lullige manier uit roulatie verdwenen. Soort van coma. Alle onderdelen doen nog wat ze moeten doen, maar het geheel doet dat absoluut niet meer. Dan heb je niet zoveel meer aan je auto. Ben/was er best aan gehecht, maar weer niet op een manier, dat het ding nou een plekje in de tuin verdiend heeft.
Naar de sloop ermee en niet alleen met de wagen. De Peugeot heeft meer bruikbare onderdelen in de aanbieding dan mijn lijf. Maar gewoon 'oprijden' dus? Inzet voor vanochtend is minimaal een uur graven. Zou te doen moeten zijn. Een eerste stut onder de motivatie om door te gaan. Om weer door te gaan. Weer weer. Steeds maar weer. Steeds maar weer weer. Om moe van te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten