De stemming wiebelt op het randje. Het kaasmaken heeft dat niet kunnen voorkomen. Dat terwijl het proces mooi, ik zou haast willen zeggen perfect verliep. Je zit dan wel een paar keer voor je gevoel voor lul te roeren, maar schijnbaar is het onderdeel van een nauwluisterende procedure. Maar de stemming, dus. Het wil ff alleen met moeite. De bekende muur tussen willen en doen.
Hopen dat het bij wiebelen blijft en geen gekantel naar de verkeerde kant. Wordt een uitdaging met het condoleren vanavond en de herdenkingsdienst morgen. Niet alleen fysieke inspanning is overgeleverd aan mate. Het is behelpen. Een slappe en sentimentele hap, dat is wat er van geworden is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten