Na ruim anderhalf uur aan de slag geweest te zijn met graven, niet verbaasd dat het lijf rust wilde. Vanuit een automatisme (ingeslopen?) op bed gekropen en in slaap gevallen. Terug bij de positieven gaf de klok aan, dat het ditmaal geen 2 of 3 uur waren maar slechts (!!) een half uur. De neiging om eens met de smartfoon te rammelen weten te onderdrukken. Een half uur! Dat kon niet waar zijn en nog wakker ook.
Nog een keer omgedraaid, maar de siësta was gewoon bekeken. Da's een enorme verandering in een dag tijd. Nauwelijks voorstelbaar dat dit meer is dan een uitzonderlijke opleving. Een lange middag cadeau. Wie zal er klagen? Mooi moment om een paar klusjes in te lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten