Gisteren iets nieuws geprobeerd. Verse kaas waar later kruiden overheen gestrooid worden. Geen idee van de verhouding beginhoeveelheid en wat er uiteindelijk van over zou blijven, voorzichtig begonnen met 4 liter melk. Het resultaat is na wat keren en een dag later drie potentiële kruidenkaasjes van 10 cm doorsnee en, laat ik royaal zijn, drie centimer dikte. Alles bij elkaar iets van een jampot vol. Bijna lachwekkend.
Gelukkig is het ook geen berg werk, maar dit kun je toch nauwelijks het conserveren van melk noemen. Volgens mij verdwijnt ruim drie liter als wei door de afvoer van het aanrecht. Bij echte kaas is het natuurlijk nauwelijks beter. Van 8 liter melk naar een kaas van 800-900 gram. Toch geeft dat een minder belachelijk gevoel, als je het eindprodukt voor je hebt liggen.
Met de wei, die nu steeds door het putje verdwijnt, zou je nog iets kunnen, nl ricotta maken. Moet je de boel oa opkoken. Behalve dat me dat teveel werk is, komt me bij het idee alleen al de kaas mijn oren uit. Met de produktie van nu, moet in feite vrijwel iedere dag iets met kaas gegeten worden om afvoer en aanvoer met elkaar in evenwicht te brengen. En dan nu de verse kaas nog en de yoghirt niet vergeten ook. Ik heb niks tegen melkprodukten, integendeel, maar genoeg is genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten