Tijd om de touwtjes weer strak te trekken. Je laten gaan betekent zelden dat terug op de rails een vanzelfsprekendheid is. De bodem van de put komt daar eerder voor in aanmerking. Geen zin in. Stoppen dus met die ongewenste neergang. Hakken in het zand. Terug naar dat 'tenminste iets' ipv je mee laten slepen door de stroom.
Een gevecht met mezelf. De hardnekkigste tegenstander die je kunt bedenken. Nog steeds. Ik zou me een week volledig moeten kunnen richten op de tuin. Zou dat de gewenste omslag tot gevolg hebben? Wat let me om het uit te proberen? Blog in pauze-modus, Mariana de honden in de maag splitsen en tussendoor hapjes ipv hele maaltijden. Ook ff geen melkverwerking. Gisteren trouwens 8 liter door het putje. Had beter kaas kunnen maken. Maar zou dat de tussensprint zijn die voor hernieuwde aansluiting zorgt bij wat de tuin in feite had kunnen zijn? Bijvoorbeeld ruimte om met de kas te beginnen.?
Eerst maar even de routines herstellen om niet al vanuit een chaos te vertrekken. Die komt later vanzelf wel. Als de keuken schoon en op orde en een viertal wasmachines hebben gedraaid heb ik in feit mijn handen vrij. Zal wel nog ff moeten overleggen. Wel zo netjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten