Gisteren aardig lopen scheppen, maar als je je realiseert, dat het in dit tempo nog minstens 2 als geen 3 wkn gaat duren vooraleer die kasbak is gevuld cq die berg aarde is afgegraven, dan zakt de moed je in de schoenen. Daar zit ie vandaag dus. Een pas op de plaats misschien? Er blijft tenslotte vanalles liggen met van die actieve dagen. Handen vrij maken en morgen weer verder?
Focus je je op het een groeit anderzijds de lijst van wat ook gedaan moet worden. Wat te denken van het haardhout dat nog gespleten en gestapeld moet worden voor de winter. Opgelopen achterstand houdt zichzelf eerder in stand dan je het weg weet te werken. Het slechte voorjaar overschaduwt de zomer. Eigenlijk geldt dat zelfs voor het in orde maken van je leven, zodat je vervolgens kunt doen wat je wilt. Aan dat laatste kom je nauwelijks toe. Het eerste slokt je op. De illusie van vrijheid. Een droom. Bedrog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten