Zo'n tweede hondenronde doet voor een deel het feit te niet, dat je netjes op tijd je nest uit stapt. De heren, want het is nu opgesplitst in dames en heren, moeten nog leren, dat ze niet zo idioot aan de lijnen moeten lopen trekken. Ik loop met het bovenlijf een stuk verder naar achter dan de onderste helft om iets van evenwicht te bewaren. Dat Mopke de gelegenheid had gebruikt om onaangelijnd naar buiten te glippen zal daar ook wel een rol in hebben gespeeld.
Een loslopende hond is ook voor mij een prettiger gezicht dan een stel aangelijnde beesten. Nu zie ik Mopke niet de tuin van de vallensteller induiken, maar als het weer een groep is, als ze los zijn, weet je het maar nooit. Ze kwam bovendien netjes met mij weer terug op de binnenplaats. Niet uitzonderlijk maar ook geen regel.
Twee hondenrondes, twee koffierondes. Zes uur op, bij negenen pas de tuin in, verder waar ik gisteren mee begonnen ben: het vullen van de kasbak. Vergeleken met een tijd geleden ging het gisteren verrassend soepel. Zo'n kleine meevaller die zo hard nodig zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten