Alles weer overhoop gegooid. Regelmaat zoek. Ritme verstoort. Net voor de tweede maal aan de dag begonnen. De nacht ingehaald. Zo dat al kan. In elk geval meer mens dan vanochtend. De dag is zo goed als voorbij. Voor het kaas maken is het te laat. Dat gooit de dag van morgen alvast door elkaar. Als de komende nacht daar niet vooraf al roet in het eten gooit.
Het is ontmoedigend. Het liep net zo lekker. Natuurlijk was de kans van tegenslag verre van onwaarschijnlijk. Hoeveel wkn is het nu min of meer goed gegaan? Was het vullen van de kasbak de brug te ver? Het hangt van de komende dagen af. Trekt het bij of blijven we d'r in hangen?
En dan het opstarten weer. Het opnieuw beginnen. Stap voor stap de controle terug pakken. De motivatie terug in de benen brengen. Energie verzamelem. De grenzen van het mogelijke aftasten. Met de mogelijkheid van een volgende terugslag hijgend in de nek. Vannacht had het afgelopen mogen zijn. Waar doe je het allemaal voor als onderschoffelen steeds weer het resultaat is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten