Gaan we het doen of laten we het na? Graven we verder of slaan we een dag over? Tot op heden valt het allemaal ontzettend mee. De beperkende invloed van de warmte. De rug of andere onwillige onderdelen. Het gaat langzaam. Langzamer dan gewenst, maar vooruitgang is onmiskenbaar. Bezig aan de kant waar 60 tot 80 cm opgevuld moet worden, is het tempo misschien niet eens zo gek langzaam. Gisteren met pauze-onderbreking de hele ochtend bezig geweest.
Het is niet, dat de dag handenwrijvend begint met het vooruitzicht de spade te kunnen hanteren. Graven is nooit een hobby geweest. Gaat dat ook nooit worden, maar voor zolang als het duurt moet het maar. Verder kortom. Hoe minder gedaan wordt, hoe langer het gaat duren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten