Op gesmeerd lopen kan ik de dagen niet betrappen. Gut, gut, wat gaat het allemaal weer traag. Zelfs een beetje zucht kost moeite. De opkikker van Ukkie's opleving heeft weinig enthousiasmerend effect opgeleverd. Ik 'moet' vanalles en weet het meeste probleemloos te omzeilen. Probleemloos voor het moment van het omzeilen. Ik haal het ermee niet van mijn bord en kom het later wederom tegen. Theoretisch zou het later iets meer enthousiasme of minder weerstand weten los te peuteren, maar in praktijk komt daar weinig van terecht. Ik hou kortom in stand waar ik van af wil, schuif het voor me uit ipv het uit de weg te ruimen.
Las ooit ergens een keuze tussen nu 10 mln euro of terug naar het tiende levensjaar met de kennis van nu. Nou, ik zou het wel weten. Die hele heisa nog een keer over moeten doen en weten dat de kans klein is, dat je er werkelijk is van kunt bakken? Geef me dan de poen maar, kan ik mijn laatste jaren van wat extra kleur voorzien. Gelukkiger schijn je er niet van te worden. Hoeft ook niet. Ik ben tevreden met wat ik heb, niet met wat ik allemaal doen moet. En met een paar extra centen gaan een hoop dingen ineens een stuk makkelijk. Dingen als uitbesteden en wegstrepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten