Schone kantlijn. Nieuwe mnd. Nwe kansen. Nwe missers. Oude liedje. Laten we beginnen met ietsje meer activiteit dan gisteren. Een hoop klein grut uit de weg ruimen. Vrije baan voor de grootse projecten. Ahum! Een beetje project is tegenwoordig al gauw 'groots'. Neem het verpotten van de eerste peper-paprika plantjes. Moet er iets op verzinnen, dat ik de draad van wat-wat-is niet verlies zonder overal naambordjes in te moeten stoppen. Bovendien begint de combi van ontkiemen en verpotte planten te knellen in de ruimte van de broedbak. Dat zijn kortom de zaken, die itt bijv. was en afwas niet op de automatische piloot kunnen. Er moet bij nagedacht worden. Een bezigheid waar ik me snel in kan verliezen met als resultaat: Geen resultaat.
Nog maar een koffie. Daar hoef ik ook niet bij na te denken. Eigenlijk een heuse tegenstelling. In feite hou ik wel van klussen, waar je bij na moet denken. Heb er tegenwoordig alleen weinig zin meer in om ze uiteindelijk ook uit te voeren. Wat dat betreft trekken de routines meer, terwijl het domweg doen van dingen niet op mijn enthousiasme kan rekenen. Je doet het een, omdat je weet waar het eindigt en laat het ander, omdat je niet weet waar je uitkomt. Leeftijd? Vergelijkbaar met de neiging om in toekomstige vakanties bekende plekken op te zoeken ipv nwe te ontdekken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten