Zit in aanloop naar de avondhap aan een glaasje wijn en een handje pelpinda's. Met die laatsten is hier iets bijzonders aan de hand. Ze zouten die dingen hier. Zoute pinda's maar niet heus. Het zout zit op de buitenkant van de schil en alleen (een beetje) op de nootjes als de schil beschadigd is. Voor de rest zit het zout dus vooral op je vingers. Een cultuurgebaseerd verschil van aanpak?
Ze kennen hier het kilogewijs wegwerken van zonnebloem- en pompoenpitten. Ook die zijn meestal gezouten. Minder vreemd omdat je ze kraakt in je mond en zo behalve de pit bevrijdt ook het zout meeneemt. Dat is echter niet mijn manier, en volgens niet alleen niet mijn manier van pelpinda's eten. Die breek je open met je vingers en kiept de noten in je mond. Het zouten van die dingen slaat dus in feite nergens op tenzij je ze in de mond stopt om te kraken. Eens opletten hoe Mariana ze eet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten