Ukkie bezorgt me de laatste grijze haren. Ik krijg geen grip op z'n blaasbeheersing of beter het gebrek daaraan. De nacht droog doorkomen is geen probleem, als hij in de reiskennel zit. Voor hetzelfde geld piest hij alweer binnen het half uur ergens binnen, nadat ik met hem naar buiten ben geweest èn hij daar heeft staan afwateren. Eén uur, anderhalf uur, twee uur .... geen idee welk ritme op het diertje van toepassing is. Wat ik ook doe, hij doet het altijd net iets voor het tijdstip, dat ik bedacht heb om met hem naar buiten te gaan.
Qua luisteren om naar mij toe te komen is het weinig anders. Met regelmaat komt hij vrolijk dribbelend naar me toe, als ik hem geroepen of gefloten heb. Maar met hetzelfde gemak heeft hij geen boodschap aan mijn oproep. Uiteindelijk wel, maar pas als het hem uitkomt.
Als dat zo doorgaat gaan onze karakters botsen. Een beetje Prada in de herhaling, al had en heeft die geen problemen met het controleren van de sluitspier van haar blaas. Een beetje eigenwijs is leuk, maar het overdrijven blijft aan mij voorbehouden!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten