Het overslaan van een lunch of, wat vaker voorkomt, het minimaliseren van de avondmaaltijd tot een bakje yogurt. Het speelt al mndn als het geen jaren zijn. Altijd een gevuld gevoel. Soms opgeblazen. Ontbrekende trek. Eten omdat het moet en niet omdat je ergens zin in hebt, afgezien van koekjes dan. Boodschappen doen is nog geen probleem. Koken daarentegen is vergelijkbaar met het met tegenzin eten van doorgekookte havermoutse pap.
Wat bij het boodschappen doen voorkomt, dat je teveel in je kar laadt, maakt bij het koken, dat je liever een blik bonen opentrekt dan een maaltijd op tafel zet, die zorgvuldig is samengesteld uit verse ingrediënten. Mij maakt het weinig uit en gelukkig is Mariana erg makkelijk in wat op haar bord komt, zolang ze het niet zelf hoeft te maken, maar het is niet wat het is geweest, het is niet wat het zou moeten zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten