Vandaag Snoepie in de gaten gehouden. Prachtig weer, dus mocht hij nu wat mij betreft naar buiten. Onder begeleiding. Geen zin in uren zoeken als hij zich werkelijk definitief zou terug trekken, waar hij vooralsnog geen neiging toe vertoont. Hij is wel goed van slag. Het is duidelijk, dat hij merkt dat iets gaande is, maar niet weet wat. Hij drinkt -volgens mij- af en toe en bekijkt de voerbak alsof hij wil toehappen, maar doet dat niet.
Ondertussen loopt hij van de ene ligplek naar de andere, tuurt zittend naar zijn voeten en zocht gaande de dag meer en meer mijn gezelschap. Hij is vel over been. Kan ribben, wervels, schouderbladen en heup probleemloos voelen. Of hij pijn heeft? Die indruk maakt hij niet. Niet als hij rondloopt en ook niet als ik 'm aanraak. Alles gaat traag. Hij is in korte tijd stukken ouder geworden.
Tussen twee haakjes: ik zie 'm nou voor het eerste in twee dagen eten.
Zou het dan misschien .... Je blijft natuurlijk hopen, maar de beschrijvingen van FIP zijn allemaal éénduidig in het eindresultaat: de kat gaat dit niet overleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten