Een leven lang geen oorlog in redelijke nabijheid mee hoeven maken en nu gaat de Russische beer tekeer in wat je mijn achtertuin zou kunnen noemen. Dat het eraan zat te komen was de afgelopen wkn wel duidelijk. Dat tegenwoordig nog naar dergelijke middelen gegrepen kan worden zijn we in Europa bijna vergeten. Als ze oa het stukje Oekraïne wensen in te pikken dat Moldavië scheidt van de zwarte zee, dan hebben we Poetin als directe buurman.
Was het de afgelopen wkn een kwestie van "Doet ie het of doet ie het niet", is het nu de vrg hoever gaat hij? Benieuwd ook wat de reactie van het Westen zal zijn. Van al dat gedreig met sancties schijnt Poetin niet erg van onder de indruk. Soldatenlevens, mensenlevens, materiële schade en dat enkel en alleen omdat het Westen z'n strot in oostelijke richting niet vol genoeg wist te krijgen. Burocratisch geklooi tegen iemand die bereid is zijn visie met alle machtsmiddelen door te drukken. Nastrovje.
Ik heb met een groot deel van de Oekraïners te doen, maar na jaren met vuur spelen moest het branden er eens van komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten