Met de discipline wil het nog niet zo. Met het weer ook niet. Ik ben niet de enige. Maakt me dat wat uit? Geen ruk! Als het nu ineens winter zou worden, maakt dat niet dat het bij mij van het leien dakje gaat. Zal het zelf moeten doen. Ik en mezelf. Teamwork.
Tempo en motivatie. Het loopt beide niet over. Gelukkig kan ik me vanmiddag verschuilen achter de werkzaamheden van het waterbedrijf. De reparatie aan de hoofdleiding in de straat moet na luttele weken over. Geen water dus. Wat een stelletje klungelaars zijn het ook. Dat is de tweede plek binnen mijn gezichtsveld, waar ze een lek niet in één keer hersteld krijgen.
Het gat in het wegdek is inmiddels dicht, de werklui weg, maar nog steeds geen water. Zeven (!) man ter plekke waarvan er twee iets deden wat met herstel te maken had. De rol van die vijf anderen is me niet duidelijk geworden. Uitgebreide middagpauze. Veel geklets. En zelfs deze tweede poging had een reprise nodig, voordat het gat gedicht werd. Of het herstel gelukt dan wel uitgesteld is, is afwachten. Gelukkig draait de wasmachine in 24 op een pomp in een put.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten