Een dag weinig tot niets meer doen dan de noodzakelijke huishoudelijke routines, voelt steeds weer als een verklote dag. Heb daar mn 's winters last van en deze winter al helemaal. Vandaag was weer zo'n dag. Het enige dat buiten de kaders, nog wel ja, van de huishoudelijke routines viel, was een ruim twee uur lange siësta, waarin ik ver van de wereld ben geweest.
Daar ontwaak je tamelijk verward uit en zonder tijd om bij te komen de deur uit met de dames. De Uk ging mee. Had 's middags zowaar wat gegeten, maar erg langzaam. Arm beestje heeft volgens mij last van het wisselen van de tanden. Niks serieus dus, maar daarom niet minder vervelend voor het dier.
Zien dat ik vanavond nog enige ontwolkingsactiviteit uit mij weet te persen. Een mnd moet lukken lijkt me zo. Daarna weer wegkruipen onder het dekbed. Kan ook na de siësta niet zeggen, dat ik niet moe ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten