Waar ik me gisteren nog tot geduld moest manen piepen vandaag de eerste twee sprietjes uit de stekaarde. De vleestomaten gaan er met de primeur vandoor. Als iemand me gevraagd had, zou ik op de gele kerstomaten hebben gegokt. Dat zijn net wel de oudjes onder de gebruikte zaden en vier jaar over tijd. Je ziet ze nu potverdomme bijna groeien. Tussen thuiskomst en nu zijn al vijf andere tekens van leven waarneembaar. Nog niet zover als het eerste stel maar dat gaat, neem ik aan, vandaag nog wel gebeuren.
Dat de tomaten de spits af zouden bijten zat er in. De pepers en paprika's zijn een stuk trager. Dat gaat echt nog wel een week en misschien nog iets langer duren. Dat was me al eerder bekend.
Zonder nou direct opgewonden te raken, doet me dit wel deugt. De eerste stap is voor de helft genomen. Nu voorzichtig verder. Water geven met de plantenspuit en pas van onderen af van water voorzien als het spul zichtbaar zin heeft in groei en dus wortels heeft ontwikkeld, die hun weg naar beneden zullen zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten