Officieel nog 4 à 5 dagen te gaan maar ik heb mijn jaar al afgesloten, geloof ik. Een dikke punt gezet achter 2021. Ik verblijf nu in Niemandsland, in een tijdloze ruimte, in het niets tussen wat is geweest en wat komen gaat. Zou daar die ongekende rust vandaan komen of is het toch gewoon de bekende stilte voor de storm. Welke storm is dan de vrg.
Afwas en koken. Meer staat me niet te doen. Ik kan natuurlijk een begin maken met een klus of mijn kamer kleur (terug) geven door de grijze stoflaag te verwijderen. Beide gedachten hebben iets van "Hoe kom je er bij?". Mijn koffers pakken en een week er tussenuit gaan ligt meer voor de hand en dat is praktisch gezien al vrijwel onmogelijk.
Rare stemming. Komt het door de overgebleven pup, die nu enigszins wezenloos en vooral inactief ligt te wezen bij gebrek aan speelkamaraad? Moet ik daar iets mee? Moet ik het gemis op de een of andere manier compenseren? Puur praktisch, niet uit medelijden, hoewel dat wel op de achtergrond meespeelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten