In het kader van redden wat er te redden valt, en er valt nogal wat te redden, gisteren aan de slag gegaan met de witte kolen. Met wat daar van over was. Bewaren, omgekeerd ophangen aan hun wortelstronk is geen alternatief. Van 5 of 6 kolen krap 1,7 kilo verwerkbare massa overgehouden. Driekwart of meer is simpelweg voor de composthoop.
Wat er mee gedaan? Zuurkool gemaakt. Tenminste, dat is de bedoeling over 4 tot 6 weken. Opzich geen tijdrovende bezigheid al klinkt het 'kneden totdat de kool zacht is en in zijn vocht zwemt' als een haast onmogelijke opgave. Twintig minuten stond ervoor nadat de boel was klein gesneden, met zout vermengd en een half uur had staan trekken.
Maar het klopte, al zou ik het na 20 minuten geen 'zwemmen' willen noemen wat de inmiddels zacht gekneedde kool deed. Maar soit. De pot had makkelijk de dubbele hoeveelheid kunnen bergen. Dat is voor volgend jaar als deze try-out een beetje wil lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten