Het aftellen kan bijna beginnen. Nog iets van 2 uur te gaan tot middernacht en resteren 2021 nog lullige 24 uur. Genoeg tijd om de wereld te laten vergaan, maar ws sukkelt alles de jaargrens over zonder daar van onder de indruk te geraken. Nee, dit is geen uitdaging aan rondvliegende kometen of Biden, die ff vergeten is waarvoor die rode knop in dat koffertje ook weer was.
Zelf ook niet teveel stil staan bij een mogelijk vertrek uit het ondermaanse richting het eeuwige niks. Het dringt zich de afgelopen dagen weer op. Het zal de tijd van het jaar zijn. Weer een jaar gehaald. En nu? Vooralsnog werkt negeren voldoende. 'Tuurlijk, het zou zo kunnen, dat ik het einde van deze blogbijdrage niet haal, of het bed, of de ochtend. Ieder moment dat nog geleefd moet worden draagt iets van die dreiging in zich.
Maar niet mee bezig zijn. De invulling van het menu voor morgenavond lijkt me een stuk zinniger. Het zijn maar vage voorkeuren, die daar omtrent door mijn hoofd gaan. De ingrediënten sec zijn niet het probleem. De invulling vertroebelt bij de gewenste smaakvoorkeuren, de vormgeving, de ev. sausen om van de losse onderdelen één geheel of net aparte delen te maken. De hoop is op een nachtje slapen gericht. Het is weer de nacht die helderheid moet scheppen.
p.s. Gehaald!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten