Iets van een neiging naar voorjaar. Een dooie mus, maar voor het moment wel lekker. Na een wurgend begin van de nacht zakte het beklemmende gevoel na twaalven weg dan wel ben ik gewoon in slaap gevallen. Als ik me bedenk hoeveeel moeite in uren en beheersing het de kop indrukken van zo'n situatie als gisteren soms heeft gekost, mocht het ditmaal met recht een fluitje van een cent heten. Mag hopen dat dit alles te maken heeft met de betere beheersing van het ongewenste mechanisme en niets met een gebrek aan intensiteit.
Raar was het moment. Denkend aan eerdere gelegenheden had het in Barcelona na een dag of twee moeten toeslaan of na terugkeer thuis en niet nu voordat überhaupt iets gebeurd is, wat ik terugblikkend de schuld in de schoenen zou kunnen schuiven. De mens, het leven en zijn beslommeringen. Ik ga er de koffer mee vullen, mijn lijf afspoelen, het huis cat-safe (proberen te) maken en dan met de auto richting favoriete vervoermiddel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten