Twee-en-een-half uur. Te weinig tijd om iets serieus aan te pakken, teveel tijd om met het pakken van de koffer bezig te zijn. Tijd slijten. Tijd verschooieren. Voorbereidingen zijn voor het grootste deel gedaan. Straks nog wat voer links en rechts neerzetten en morgen in de loop van de dag zien of het allemaal goed is gegaan. Of Sissi slimmer dan wel minder pech heeft dan Donna. Of de honden zich gedragen of niet zal pas nvvt duidelijk worden. Mocht het niet zo zijn, komt op een gegeven moment wel ergens via-via een klacht van geluidsoverast of anderszins boven water.
Men is hier niet zo rechtsstreeks. Qua aanspreken dan. Qua dingen doen cq recht in eigen handen nemen, werkt dat soms vlotter dan goed is. Gelukkig blijft dat tot op heden beperkt tot het plaatsen van provisorische afsluitingen, waar de definitieve tijdelijk zijn verdwenen en het omhakken van onkruid op de grens van onze percelen. Tenminste .... dat is me bekend. Ik heb geen behoefte om een soort 24/7 observatie in stand te houden.
Maar dat is voor straks, als de weersomstandigheden het buiten bezig zijn aantrekkelijk maken. Nu wacht me een rustig weekeinde. Een klassiek paar-paar gedoe. Niet vaak meegemaakt. Vrouw klets met vrouw, mannen kijken zwijgend toe. Af en toe een opmerking van de zijlijn en verder tegenwoordig vooral bezig met de mobiel. Denk ik. Schat ik zo in. We gaan het zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten