Poeh slecht begin van de dag, slechte pre-lunch tijd. Te enthousiast van het leven genoten. Je voelt 'm aankomen. Weet dat ie er waarschijnlijk in gaat hakken. Dat je dan tegenwoordig 's ochtends niet meer zo makkelijk de consequenties van je af weet te spoelen onder een hete douche, is best vervelend, zelfs jammer.
Het zullen ongetwijfeld de borreldrankjes zijn geweest. Maar ze hebben zich de tijd genomen. In de loop van de avond geen tekenen van een alcoholische overdaad. Zelfs nog een stevig stuk gewandeld voordat we een taxi tot stoppen wisten te verleiden. Maar o o wat wilde die ogen niet open vanochtend, de maag niks met eten en het totaal het liefst horizontaal gestrekt blijven.
Het zijn van die momenten, waarop alles overduidelijk met alles heeft te maken en je daar niet vrolijk van wordt. Tegenwoordig betekent dat al gauw een wiebelende gang over de scheiding tussen het leven en de zich qua beleving opdringende dood. Ergens ver in de middag kreeg het leven pas de overhand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten