Een bewolkte, beetje grauwe ochtend. Positie puntje: voor het eerst sinds een mnd of twee geen vorst te trotseren bij de hondenronde. Alles slechts van tijdelijke aard. En zoals het vorig jaar hier 25º was toen we ons op een Tropentripje tracteerden, is nu de vorst uit de lucht op het moment, dat we de winter voor een weekje dachten te ontvluchten. Barcelona wordt er niet anders door, maar het roomt de feestvreugde af. Het temperatuurverschil slinkt van bijna 30 naar een luttele 15 graden. Dat is de moeite niet, toch?
Ach ja, alles zo zijn voor en tegen. Nu laat ik met minder schuldgevoel de oudere katten buiten verblijven. Vervolgens duikt het kwik net voor terugkeer weer aardig in de min. Twee keer fout, dus, zou ik zo zeggen. Dat geeft bijna te denken. Alsof iemand een spelletje met ons speelt.
Wat een gezeur, omdat de ochtend voor een keertje geen strak blauw zwerk presenteert, als ik met mijn luie gat eindelijk onder het heerlijke dekbed vandaan schuif en de voeten over de hoge rand van het nieuwe bed naar beneden laat hangen opzoek naar mijn slippers. Het is vrijdag. Kneeddag. Koffie-met-taart dag. Supermarkt-dag. En vandaag hopelijk eindelijk in de stemming om bij een kapper binnen te stappen. Haren knippen was altijd al vervelend en wordt er ondanks al het uitdunnen niet minder om. Eerder in tegendeel. Het loont nauwelijks meer de moeite. Was het eerst vervelend voor mezelf, vind ik het nu mn vervelend voor de kapper. Het gezeur wordt er niet minder om. Dat belooft een bijzondere dag te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten