Andrea Bocelli. Een heel concert lang. Da's me echt een brug te ver. André Rieu was nog komisch, erg afwisselend, niet tè klassiek en gezellig op het Vrijthof in Maastricht. Maar zo'n avond met Bocelli ga ik me niet aandoen. Concerten 'an sich', die mensenmassa's zijn al niet aan mij besteed. Bovendien, als op een Cd staat, dat het ding een Live-registratie is, zet ik 'm netjes terug in de bak, een uitzondering daargelaten
Je had me ook mee kunnen vragen naar een avondje Marilyn Manson. Had ik ook voor bedankt. Maar zou ik met een mes op mijn keel moeten kiezen, zou die gore hardrock toestand alsnog mijn voorkeur genieten boven het gesoigneerde populaire klassiek of is het verklassiekte pop (?) van Bocelli. Doe me dan Eros Ramazzotti als het niet anders kan.
Gaat Mariana maar mooi met iemand anders van genieten. Ik zoek me wel een paar Cd's bij elkaar waar die avond mijn hoofd naar staat, glaasje wijn en/of water, een paar kleine hapjes en verder geen gejengel aan mijn kop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten