Bloed en bank. In beide wat geroerd en resultaten moeten afgewacht. Een dag van bezig in huis en de deur uit, terug in huis en weer de deur uit, nog een keer en straks weer. Omslachtig maar niet verkeerd. Zittend in het bekende gokpaleiscafé in Agnita bedacht ik me vandaag, dat ik te weinig tijd gewoon ergens zit en de wereld om me heen gadeslag of niet en naar de einder of de lucht staar dan wel in gedachten ben verzonken.
De rust hebben om iets te doen wat verdacht veel op niets lijkt. Leek het maar of kon ik ineens vrijer en dieper ademhalen? Al die druk doende mannen achter platte touchscreens lottogetallen kiezend, op digitale paarden-, honden- of motorraces gokkend, weddend op voetbalwedstrijden en andere sporten en enigszins verborgen in de naastgelegen ruimtes hun geld in speelautomaten stoppend gaven me een prettig relaxt gevoel. Gelukkig wordt er ook druk bij gesproken, geen ongemakkelijke stilte waarin de sportgerelateerde geluiden van de rondom opgehangen platte Tv's van achter- naar voorgrond zou kunnen dringen.
Achterover geleund in de stoel, sindskort met kussentje, met het ene oog op de iPhone en het andere op de ruimte om me heen, zou ik voor mijn gevoel uren kunnen blijven zitten. Mini bij de hand. Wat mist is de krant. Volgende keer niet vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten