Waarom wil je naar een museum met een overzicht van Spaanse authentieke huizenbouw uit diverse regio's, een soort Madurodam maar dan 1:1, als je uiteindelijk alleen kijkt naar wat er in de bijna overal inpandige winkeltjes te koop wordt aangeboden? Het is als naar de Sagrada Familia gaan en niet verder dan de souvenierswinkel komen. En dan waren het hier niet eens souveniers van het zoveelste overblijfsel van een wereldtentoonstelling ergens begin 20ste eeuw.
Helaas is het weer niet meer vandien aard, dat je voor je lol ergens gaat zitten mensen kijken. Die veertien euro pp kortom besteed aan een snel rondje winkeltjes kijken, waarvan ongeveer de helft nog gesloten was ook. Misschien een formule voor een shoppingcentrum? Entree heffen?
Soit. Lunch tijd. Concretere beslommeringen voor de boeg: La Tagliatella ... Druk, groot, Italiaans drukke bediening, aardige keuken, prachtige pizza's, maar porties voor olifanten en niet alleen bij de pizza's. Een voorgerecht van het formaat van een complete maaltijd. Pasta idem. Zonde. Prettig dat het personeel je waarschuwt, maar ineens ben je overgeleverd aan hetzelfde als je tafelgenoot. Weet niet. Ik bestel zelden iets wat voor 2 personen is. Thuis of restaurant werkt in deze toch anders.
Nu nog naar de flamenco. En dan hebben we het programma netjes afgewerkt. Weliswaar weer op z'n Roemeens de uitsmijter op het aller-, allerlaatste moment geregeld, maar ok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten